Hiç sekmez mutlaka bu dönemde en az bir iki kavgam olur.Annemle,herhangi bir arkadaşla,bakkalla çakkalla farketmez.Elbet birileriyle bi takışırım.Resmen kendimden geçiyorum ama yaa asla kendimi tanıyamıyorum.Sanki içimde başka bir ladycherry varmış da o hortlamış gibi.Ayy evlerden ırak bir halim oluyor valla.Bu arada regl dönemim de acayip sancılı geçer,ilk gün yatak döşek takılırım.Sihirli mavi hapım(majezik forever!)en yakın arkadaşım olur,onu severim,hayranlıkla ''Seni kimler buldu ahh canım benimmm'' diye diye yanıbaşımdan bir yere ayırmam.Çok sefer doktora gittim bu insanüstü ağrılar yüzünden ama bir şey yok,yapı meselesi dediler gönderdiler beni.Sırf bunlarla kalsa iyi bir de bir yiyorum bir yiyorum gören kıtlıktan çıktım sanır.Gelsin kalıp kalıp çikolatalar,gitsin kurabiyeler,kekler,pastalar.Off off!
Çok fena derecede hassaslaşıyorum,bi kedi yavrusu görmek bile beni ağlatabilen bi etken olabiliyor mesela(!) Normalde de duygusalımdır ama.Bu dönemi nasıl daha sakin atlatırım bilmiyorum,henüz bulamadım en azından bi çaresini.Sanırım kendimi bi odaya kapatıp dışarıyla erişimimi engellemem gerekiyor.Dışardakilerin can sağlığı için de..Regl bittikten sonra yaptıklarıma bazen geri dönüp baktığımda şaşırıyorum mesela.Bugün katlanabildiğim bir şey iki gün önce bana nasıl batıyordu bunu fark ediyorum.Geçen hafta çok trip attım arkadaşlarıma.Farkındayım.Ama kendime engel olamıyorum ki,acayip bi şey.Ay bi de erkeklere söyleyemiyosun da ''Canım bak benim içim kan ağlıyor şu an,dellenmelerimi mazur gör artık bi zahmet''diyemiyorsun.Her ay bu devran böyle dönüp gidiyor.